**Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΙΣ ΜΠΙΤΑΡ**

Η αμερικανική σημαία είναι παντού στις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και όταν δεν κυματίζει σε κοινή θέα. Είναι παρούσα στη λαογραφία μας, με την ιστορία της Μπέτσι Ρος. Τη βλέπουμε στις δημόσιες τάξεις, όπου τα παιδιά σηκώνονται για να απαγγείλουν τον Όρκο Πίστης. Είναι στα μπαλκόνια, στα πέτα, και ακόμη και στα εσώρουχα. Σε τελετές ορκωμοσίας, αγώνες ποδοσφαίρου και τελετές πολιτογράφησης, η αμερικανική σημαία είναι παντού και, όπως μας λένε, ανήκει σε όλους.

**Η ΝΕΑ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ**

Αλλά οι πρόσφατες πολιτικές διαιρέσεις έχουν αρχίσει να αμαυρώνουν αυτή την υπόσχεση. Από τότε που ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ – ο οποίος, παρεμπιπτόντως, γεννήθηκε την Ημέρα της Σημαίας – ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2017, η σημαία έχει αποκτήσει νέα σημασία, συνδεδεμένη όλο και περισσότερο με την ιδεολογία MAGA και μια περιορισμένη ερμηνεία των «αμερικανικών αξιών».

**Ο ΑΛΕΞΙΣ ΜΠΙΤΑΡ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ**

Ο Αλέξις Μπίταρ, σχεδιαστής αξεσουάρ που γεννήθηκε στο Μπρούκλιν, παρατηρούσε αυτές τις αλλαγές. Ως γκέι άνδρας με τρία μικρά παιδιά, σκεφτόταν ακόμη και το ενδεχόμενο να φύγει από τη χώρα. «Μου ήρθε η ιδέα ότι μπορώ είτε να κριτικάρω τη χώρα είτε να αγωνιστώ για αυτήν», λέει στο Wallpaper*. «Αποφάσισα να αγωνιστώ για αυτήν».

Για τον Μπίταρ, που ίδρυσε τη δική του μάρκα πριν από 35 χρόνια, η αντίσταση πήρε τη μορφή ενός μικρού ταινίας – και η αμερικανική σημαία φάνηκε να είναι το τέλειο σημείο εκκίνησης. Συνεργαζόμενος με τον βραβευμένο με Όσκαρ παραγωγό Μπρους Κοέν, ο Μπίταρ δημιούργησε και σκηνοθέτησε την ταινία «Reclaim the Flag», ένα ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα και εξετάζει τη σχέση της LGBTQ+ κοινότητας με τα άστρα και τις ρίγες.

**ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ**

Καθ’ όλη τη διάρκεια της 30λεπτης ταινίας, ο Μπίταρ και ο Κοέν ρώτησαν τους συμμετέχοντες – οι οποίοι περιλαμβάνουν από την βραβευμένη με Emmy ηθοποιό και σεναριογράφο Λένα Γουέιθ έως τη drag royalty Σιμόν – να μοιραστούν τα συναισθήματά τους για τη σημαία και την εμπειρία τους ως queer στην Αμερική. Οι ειλικρινείς, συχνά σπαρακτικές συνεντεύξεις αποκαλύπτουν μια σειρά συναισθημάτων – από απόρριψη και περηφάνια μέχρι θλίψη και, πάνω από όλα, ελπίδα.

**ΜΙΑ ΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΑΓΩΝΑ**

Ο Μπίταρ θέλει το ντοκιμαντέρ να είναι τόσο μια προειδοποίηση όσο και μια κραυγή για αγώνα – όχι μόνο για την queer κοινότητα, αλλά και για την αριστερά γενικότερα. Είναι επίσης σίγουρος ότι, κάποια στιγμή σύντομα, η αμερικανική σημαία θα ενώνει περισσότερους ανθρώπους από όσους θα χωρίζει. «Για πρώτη φορά, ένιωσα πραγματικά ότι είμαι Αμερικανός», λέει ο Μπίταρ.

**Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ**

Wallpaper*: Έχουμε μια εμμονή με τη σημαία εδώ στην Αμερική. Στο δημοτικό σχολείο, θυμάμαι να μαθαίνω πώς να την αντιμετωπίζεις, πώς ποτέ δεν πρέπει να την αφήνεις να αγγίξει το έδαφος. Έχει αυτή την παράξενη ταλismanic δύναμη.

Alexis Bittar: Για πολλούς ανθρώπους, η σημαία ήταν στο παρασκήνιο. Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι την σκέφτονταν πολύ. Η συμβολική της σημασία άλλαξε σταδιακά και ξαφνικά ταυτόχρονα. Έγινε σύμβολο οργής και εκδίκησης. Με κάποιο τρόπο, φάνηκε ότι μας απομάκρυνε περισσότερο παρά μας ενώνει.

W*: Είμαι Μιλένιαλ και θυμάμαι πώς, μετά την 11η Σεπτεμβρίου, υπήρξε μια αύξηση του πατριωτισμού, και η σημαία ήταν παντού. Είναι ενδιαφέρον πώς, 20 χρόνια μετά, αυτό έχει αλλάξει.

AB: Σκεφτόμουν και αυτό, γιατί η 11η Σεπτεμβρίου ήταν η πρώτη φορά που η σημαία χρησιμοποιήθηκε, στη διάρκεια της ζωής μου, εκτός από σε παρέλαση ή σε άλλη εθνική στιγμή. Μεγάλωσα στη Νέα Υόρκη, είμαι μισός Συριανός και μισός Ιρλανδός. Έτσι, μεγαλώνοντας αραβικά, πάντα αισθανόμουν λίγο σαν «ο άλλος» στην Αμερική.

**Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ**

W*: Τι σε ώθησε να δημιουργήσεις μια ταινία γύρω από αυτό το θέμα;

AB: Ήμουν στο Τόκιο στις αρχές Φεβρουαρίου με την οικογένειά μου και είχε καταφέρει να κλείσω τις ειδήσεις από την εποχή που ο Τραμπ ανέλαβε την εξουσία μέχρι τότε. Άρχισα να παρακολουθώ τις ειδήσεις και ένιωσα μια αίσθηση φόβου. Είμαι γκέι, είμαι παντρεμένος και έχω τρία παιδιά – αυτοί είναι το κέντρο μου. Ο σύντροφός μου και εγώ συζητούσαμε, αναφορικά με το Project 2025, πότε θα νιώθαμε ότι θα έπρεπε να φύγουμε από τη χώρα.

Αλλά μετά από τις ταξιδιωτικές μου εμπειρίες γύρω από τον κόσμο, συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχουν πολλές γκέι οικογένειες. Άρχισα να σκέφτομαι αυτό. Μου ήρθε η ιδέα ότι μπορώ είτε να κριτικάρω τη χώρα είτε να αγωνιστώ για αυτήν, και αποφάσισα να αγωνιστώ. Για πρώτη φορά στη ζωή μου, ένιωσα ότι είμαι Αμερικανός. Δεν αγαπώ όλα όσα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να αγωνιστούμε για τις ιδέες της χώρας μας.

Ήθελα να ανοίξω μια συζήτηση και μια αφήγηση γύρω από την αμερικανική σημαία, αλλά μέσα από την LGBTQ οπτική. Όταν μιλάς για ανθρώπους από αυτήν την κοινότητα, υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους νιώθουν ότι η Αμερική δεν τους έχει αγκαλιάσει. Αν μιλήσεις μόνο για τη σημαία και για το τι θα έπρεπε να σημαίνει, υπάρχει κάτι πολύ δυνατό σε αυτό.

**ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΩΣ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ**

W*: Έχεις κάνει ποτέ ταινία πριν;

AB: Όχι, είναι η πρώτη φορά.

W*: Τι ήταν αυτό που σε ενέπνευσε να επιλέξεις την ταινία ως μορφή έκφρασης;

AB: Με τη μάρκα μου, τον Αλέξις Μπίταρ, είχα σκηνοθετήσει σκετσάκια στα social media – κέρδισα ένα Webby γι’ αυτό. Ήταν σάτιρες γύρω από τη μόδα. Έγραψα μια τηλεοπτική εκπομπή βασισμένη σε αυτούς τους χαρακτήρες. Είμαι αρκετά οργανικός στη φύση. Όταν προέκυψε η ιδέα για αυτό το ντοκιμαντέρ, ένιωσα ότι ήταν ο τρόπος μου για να συμμετάσχω σε κοινωνικές δράσεις.

**Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ**

W*: Όλοι στην ταινία έχουν διαφορετική άποψη για το τι σημαίνει η σημαία για αυτούς, ωστόσο υπάρχει ένα ενωτικό νήμα. Μπορείς να μιλήσεις για αυτό;

AB: Ρωτήσαμε όλους τις ίδιες ερωτήσεις. Η πρώτη ήταν, πώς ήταν να μεγαλώνεις LGBTQ+ στις Ηνωμένες Πολιτείες; Θεώρησα ότι ήταν σημαντικό να το περάσουμε αυτό. Στη συνέχεια, πώς αισθάνεσαι για την Αμερική σήμερα; Τι σημαίνει για σένα η σημαία των Ηνωμένων Πολιτειών; Και τέλος, πώς μπορούμε να ανακτήσουμε τη σημαία;

Νομίζω ότι όλοι αισθάνονταν βαθιά θλίψη για την κατάσταση της Αμερικής σήμερα. Είναι όλοι ισχυρές προσωπικότητες και μαχητές. Ωστόσο, όλοι μοιράζονταν την άποψη ότι, αν και μπορεί να νιώθουν βαθιά δυστυχία για το πού βρισκόμαστε σήμερα, υπάρχει αγάπη για αυτή τη χώρα. Έτσι, πιστεύω ότι υπήρχε μια κοινή σκέψη, αλλά ο καθένας είχε μια πολύ συγκεκριμένη εμπειρία.

**Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ «ΑΝΑΚΤΩ»**

W*: Είναι ενδιαφέρον ότι διάλεξες το ρήμα «ανακτώ», γιατί αναρωτιέμαι αν πολλοί από τους συμμετέχοντές σου ένιωσαν ποτέ ότι η σημαία ήταν δική τους εξαρχής.

AB: Οι περισσότεροι όχι. Οι περισσότεροι ένιωθαν ότι ποτέ δεν τους είχε πραγματικά εκπροσωπήσει. Αλλά η λέξη «ανακτώ» ήταν σημαντική για μένα, γιατί ήθελα να είναι λίγο punk – ήθελα να φαίνεται σαν μια δράση.

W*: Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές στην ταινία είναι όταν ο Ντάρεν Γουόκερ [πρόεδρος του Ιδρύματος Φορντ] ανέφερε τον Λάνγκστον Χιουζ, ο οποίος είπε, «Αφήστε την Αμερική να είναι και πάλι η Αμερική».

AB: Ο Λάνγκστον Χιουζ λέει ότι ήξερε ότι η Αμερική δεν ήταν ποτέ Αμερική γι’ αυτόν, ότι δεν θα είναι ποτέ Αμερική γι’ αυτόν. Και επίσης λέει – ή τουλάχιστον έτσι το ερμηνεύω – ότι η ελπίδα του είναι ότι μια μέρα θα είναι.

Η ελπίδα μου με αυτό το ντοκιμαντέρ είναι ότι θα ξεκινήσει μια συζήτηση και οι άνθρωποι θα σκεφτούν και θα κινηθούν όχι μόνο προς τη δική τους ανεξάρτητη αίσθηση αγώνα για τη χώρα, αλλά και προς την ενότητα.

Πιστεύω ότι το να σηκώνεις μια σημαία είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να ξεκινήσεις. Τώρα εργαζόμαστε με έναν οργανισμό κοινωνικής επιρροής και χτίζουμε μια ευρύτερη πλατφόρμα για να το μετατρέψουμε σε ένα εθνικό κίνημα.

Η συνέντευξη αυτή έχει επεξεργαστεί και συμπυκνωθεί για λόγους μήκους και σαφήνειας.

**Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ**

Η πρόσφατη ταινία του Alexis Bittar, που εξετάζει τη σύνθετη σχέση της LGBTQ+ κοινότητας με την αμερικανική σημαία, ανοίγει την πόρτα σε σημαντικές συζητήσεις. Η ταινία “Reclaim the Flag” δεν είναι απλώς μια καλλιτεχνική δημιουργία αλλά και μια πολιτική δήλωση που μας προσκαλεί να αναλογιστούμε τη σημασία του εμβλήματος αυτού.

**ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ;**

Καθώς προχωρούμε στην ανάλυση της ταινίας, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τους συμμετέχοντες που μοιράστηκαν τις προσωπικές τους ιστορίες. Από τον Emmy-winner ηθοποιό και σεναριογράφο Lena Waithe μέχρι τη drag βασίλισσα Symone, κάθε συμμετοχή προσθέτει βάθος και πολυπλοκότητα στο θέμα.

**ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΜΕ**

Η ταινία προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Κριτικές από τα μέσα ενημέρωσης και τους θεατές αναδεικνύουν την ανάγκη για έναν νέο διάλογο γύρω από την αμερικανική σημαία. Πολλοί θεατές δήλωσαν ότι η ταινία τους έκανε να δουν τη σημαία με διαφορετικά μάτια, αναγνωρίζοντας την πολυπλοκότητα της ταυτότητας και της κουλτούρας.

**Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ**

Η σημαία, όπως τονίζεται στην ταινία, δεν είναι απλώς ένα κομμάτι υφάσματος. Είναι ένα σύμβολο που έχει χρησιμοποιηθεί και κατάχρηση σε διαφορετικά χρονικά σημεία. Η Bittar θέτει ερωτήματα σχετικά με το πώς μπορούμε να αποκαταστήσουμε το νόημα της σημαίας και να την επαναφέρουμε στην κοινότητα.

**Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ LGBTQ+ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ**

Για πολλούς στην LGBTQ+ κοινότητα, η σημαία δεν αντιπροσωπεύει την αποδοχή. Αντιθέτως, έχει γίνει σύμβολο αποκλεισμού. Η ταινία αναδεικνύει την ανάγκη για αποκατάσταση και επαναδιαπραγμάτευση αυτής της σχέσης.

**ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ**

Μέσα από τις συνεντεύξεις, ο Bittar επισημαίνει ότι παρόλο που οι συμμετέχοντες ένιωθαν απογοήτευση για την κατάσταση της χώρας, διατηρούν ελπίδα για το μέλλον. Η ταινία γίνεται ένα κάλεσμα για ενότητα και δράση.

**Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ «ΑΝΑΚΤΗΣΗ»**

Ο όρος «ανακτάω» που χρησιμοποιεί ο Bittar έχει ιδιαίτερη σημασία. Είναι μια πρόταση δράσης, μια πρόσκληση να ξανακερδίσουν τη σημαία οι άνθρωποι που δεν την ένιωθαν ποτέ δική τους.

**ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ**

Η διαδικασία της ταινίας περιλαμβάνει τη διανομή μικρών αμερικανικών σημαιών στους συμμετέχοντες. Αυτή η κίνηση αποδεικνύει τη δύναμη των συμβόλων και πώς αυτά μπορούν να προκαλέσουν συναισθηματικές αντιδράσεις.

**Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ**

Η τέχνη μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο αλλαγής. Ο Bittar χρησιμοποιεί το μέσο της ταινίας για να αναδείξει αυτές τις προκλήσεις και να διερευνήσει τη δυναμική που κρύβεται πίσω από τη σημαία.

**Η ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ**

Η ταινία υπογραμμίζει τη σημασία της ταυτότητας και πώς αυτή συνδέεται με τα σύμβολα που μας περιβάλλουν. Η σημαία, αν και είναι σύμβολο της χώρας, μπορεί να έχει διαφορετικές ερμηνείες ανάλογα με την προσωπική ιστορία του καθενός.

**ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ**

Η ταινία προτείνει μια νέα προσέγγιση στην αμερικανική κουλτούρα. Αντί να βλέπουμε τη σημαία ως ένα εργαλείο διαχωρισμού, μπορεί να γίνει ένα μέσο για την ενότητα.

**ΟΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ**

Καθώς οι συμμετέχοντες μοιράζονται τις ιστορίες τους, αποκαλύπτονται συναισθηματικές αντιδράσεις που κυμαίνονται από θλίψη μέχρι ελπίδα. Αυτή η ποικιλία συναισθημάτων είναι που καθιστά την ταινία τόσο ισχυρή.

**Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ**

Ο Bittar τονίζει ότι η συνεργασία και η κοινότητα είναι θεμελιώδεις για την αποκατάσταση αυτής της σημασίας της σημαίας. Η ταινία καλεί τους ανθρώπους να ενωθούν και να αγωνιστούν για τις αξίες που πιστεύουν.

**Η ΣΗΜΑΙΑ ΩΣ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑΣ**

Η ταινία αναδεικνύει την πολυπλοκότητα της αμερικανικής κοινωνίας. Η σημαία δεν μπορεί να είναι μόνο ένα σύμβολο υπερηφάνειας αλλά και ένα εργαλείο για την κατανόηση των διαφορετικών ταυτοτήτων.

**ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΣΗΜΕΡΑ**

Καθώς η ταινία προχωρά, αναδεικνύει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι LGBTQ+ άτομα στην αμερικανική κοινωνία. Αυτές οι προκλήσεις είναι σημαντικές και πρέπει να συζητηθούν.

**Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ**

Η ταινία συνδέει το παρελθόν με το μέλλον. Η σχέση μας με τη σημαία είναι μια ιστορία που συνεχίζεται και πρέπει να εξελιχθεί για να αντικατοπτρίζει τις σύγχρονες αξίες.

**ΜΙΑ ΚΛΗΣΗ ΣΕ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΕΑΤΕΣ**

Ο Bittar δεν περιορίζεται μόνο στην αφήγηση. Καλεί τους θεατές να αναλάβουν δράση και να συμμετάσχουν σε αυτή τη συζήτηση που αφορά όλους μας.

**Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ**

Η ταινία είναι μια πρόσκληση για μια νέα διαλεκτική γύρω από την αμερικανική σημαία. Είναι καιρός να αναρωτηθούμε τι σημαίνει πραγματικά αυτή η σημαία για εμάς σήμερα.

**Η ΣΗΜΑΙΑ ΩΣ ΕΜΒΛΗΜΑ ΕΝΩΣΗΣ**

Στο τέλος της ημέρας, η ταινία του Bittar αποκαλύπτει ότι η σημαία μπορεί να είναι ένα έμβλημα ενότητας και ελπίδας, αν είμαστε διατεθειμένοι να την δούμε με νέα μάτια.

**ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ**

Ο Alexis Bittar μόλις κυκλοφόρησε μια ταινία ντοκιμαντέρ για την αμερικανική σημαία. Αυτή η ταινία δεν είναι μόνο μια καλλιτεχνική προσπάθεια, αλλά και μια πολιτική δήλωση που μας καλεί να επανεξετάσουμε τη σχέση μας με αυτό το σύμβολο. Η σημαία μπορεί να ενώνει ή να διαιρεί, ανάλογα με την οπτική που επιλέγουμε. Με την ταινία του, ο Bittar μας προσκαλεί να αναλογιστούμε τη σημασία της σημαίας και τον ρόλο που παίζει στη ζωή μας. Η ελπίδα είναι ότι, μέσω αυτής της συζήτησης, μπορούμε να βρούμε έναν κοινό τόπο και να αγωνιστούμε για μια καλύτερη κοινωνία.