Η ΕΡΤ ΧΑΝΕΙ ΤΟ ΠΑΡΤΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ «ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 1992» ΜΕ ΕΝΑ ΑΜΗΧΑΝΟ ΡΕΒΕΓΙΟΝ
Τα τηλεοπτικά ρεβεγιόν έχουν πάντα μια ιδιαίτερη θέση στην κουλτούρα μας, σχεδόν σαν τα εκλογικά βράδια. Παλαιότερα, το κανάλι που κέρδιζε την προτίμηση του κοινού κατά τη διάρκεια των γιορτών ενίσχυε το πρεστίζ του και καθόριζε την τηλεοπτική του ταυτότητα. Ωστόσο, τα πράγματα φαίνεται να έχουν αλλάξει δραματικά με την πάροδο του χρόνου. Η εορταστική εκπομπή της ΕΡΤ για την έλευση του 2025 μας άφησε με γεύση πικρίας, καθώς φάνηκε να χάνει τη μαγεία που κάποτε είχε.
Η ΕΡΤ, η κρατική τηλεόραση, είχε στο παρελθόν την ικανότητα να προσφέρει εξαιρετικές παραστάσεις. Ωστόσο, φέτος, η παρουσίαση του πρωτοχρονιάτικου ρεβεγιόν με καλεσμένη τη Γλυκερία δεν κατάφερε να ενθουσιάσει. Ο παρουσιαστής, Γιώργος Κουβαράς, φάνηκε αμήχανος και ενδεχομένως φοβισμένος, προσπαθώντας να διατηρήσει την αυστηρότητα που απαιτεί το ρόλο του, αντί να αποδώσει μια πιο ζωντανή και φιλική διάθεση.
Η αδυναμία του να δείξει διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητάς του σίγουρα επηρέασε την αλληλεπίδραση με το κοινό. Οι τηλεθεατές θα ήθελαν να δουν έναν πιο ανθρώπινο παρουσιαστή, έναν άνθρωπο που μπορεί να γελάσει και να μοιραστεί τη χαρά της γιορτής.
Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν περιορίζεται μόνο στην παρουσίαση. Η απόφαση της ΕΡΤ να προβάλλει μια τόσο κοινότυπη και πρόχειρη παραγωγή αποτελεί σοβαρό ζήτημα. Αντί να φέρει καινοτομία και φρεσκάδα, το πρόγραμμα φαινόταν παλιομοδίτικο, σχεδόν σαν να είχε βγει από το αρχείο του καναλιού. Παρά τα προηγούμενα χρόνια που η ΕΡΤ προετοίμαζε τα ρεβεγιόν της με προσοχή και με συμμετοχή των μεγαλύτερων καλλιτεχνών της χώρας, φέτος το αποτέλεσμα δεν ανταγωνιζόταν καν τις προσδοκίες.
Η επιτυχία των προηγούμενων εκπομπών φάνταζε μακρινή ανάμνηση. Οι εκτελέσεις των τραγουδιών ήταν πρωτότυπες, υπήρχαν ειδικά σκετς και οι καλλιτέχνες έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό. Φέτος, ωστόσο, το πρωτοχρονιάτικο σόου της ΕΡΤ έμοιαζε περισσότερο με κακή αντιγραφή παλαιότερων εκπομπών, παρά με κάτι φρέσκο και ελκυστικό.
Η Γλυκερία, φυσικά, παρέμεινε εξαιρετική, όπως πάντα. Όμως, για μια τέτοια βραδιά, οι προσδοκίες είναι υψηλές. Ένα ρεβεγιόν θα έπρεπε να είναι λαμπερό, πρωτότυπο και ανατρεπτικό, προκειμένου να κερδίσει την καρδιά των τηλεθεατών.
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Το χειρότερο, ωστόσο, ήταν η απουσία της ΕΡΤ από το σόου που διοργανώθηκε στο Σύνταγμα. Ενώ η δημόσια τηλεόραση επιλέγει να συνδεθεί μόνο για την αντίστροφη μέτρηση, μια ταλαντούχα ομάδα καλλιτεχνών είχε ετοιμάσει μια εκπληκτική παράσταση, που δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τις πιο φημισμένες παραγωγές.
Καλλιτέχνες όπως η Νατάσα Μποφίλιου και ο Φοίβος Δεληβοριάς προσέφεραν ένα σόου που συνδύαζε σύγχρονη τέχνη και ψυχαγωγία, αφήνοντας το κοινό ενθουσιασμένο. Αλλά η ΕΡΤ, από άγνωστο λόγο, φάνηκε να φοβάται το περιεχόμενο αυτού του σόου και να προτιμά να μείνει έξω από αυτό το καλλιτεχνικό πάρτι.
Αυτή η απόφαση ήταν ακατανόητη και επισήμως αποτυχημένη. Η ΕΡΤ δεν φρόντισε να δημιουργήσει μια εναλλακτική πρόταση που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί το σόου στο Σύνταγμα. Αντί αυτού, η επιλογή της να απομονωθεί φαίνεται να γυρίζει μπούμερανγκ, καθώς οι τηλεθεατές δεν μπορούν να κατανοήσουν τη λογική πίσω από αυτή την απόφαση.
Η απουσία της ΕΡΤ από ένα τόσο σημαντικό γεγονός ήταν μια χαμένη ευκαιρία να δείξει τη στήριξή της στους καλλιτέχνες και να προσφέρει στο κοινό μια γιορτή που πραγματικά του αξίζει.
Και κάπου εδώ, η Νατάσα Μποφίλιου επανέρχεται με μια σημαντική δήλωση. Η καλλιτέχνης, φορώντας την Παλαιστινιακή Κεφιγια, τραγούδησε «Τίποτε δεν πάει χαμένο», στέλνοντας ένα ισχυρό μήνυμα αλληλεγγύης προς τον λαό της Παλαιστίνης. Με αυτόν τον τρόπο, κατάφερε να αποδώσει την αξιοπρέπεια που χρειάζεται ο ελληνικός λαός, δείχνοντας ότι η τέχνη μπορεί να είναι και φωνή αντίστασης.
Η αίσθηση ότι οι καλλιτέχνες μπορούν να σώσουν τους λαούς, ακόμη και όταν οι ίδιοι δεν το γνωρίζουν, είναι ισχυρή. Οι πραγματικοί καλλιτέχνες έχουν την ικανότητα να διαβάζουν το μέλλον και να προβάλλουν τα προβλήματα της εποχής τους με τρόπο που συνδέει τους ανθρώπους.
Αν και η ΕΡΤ παρέμεινε απούσα, οι καλλιτέχνες του Σύνταγμα απέδειξαν ότι η τέχνη δεν έχει όρια και ότι η δημιουργικότητα μπορεί να ανθίσει ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Με τις εξελίξεις στην Παλαιστίνη να είναι δραματικές, η Νατάσα Μποφίλιου στάθηκε στο πλευρό εκείνων που υποφέρουν, και αυτό αποτυπώθηκε στο κοινό. Όταν οι ιστορικοί θα αναφέρονται σε αυτές τις ειδεχθείς πράξεις, θα υπάρχει υλικό που αποδεικνύει ότι η Ελλάδα δεν σιώπησε.
Η ελπίδα για μια ειρηνική χρονιά το 2025 παραμένει ζωντανή, αλλά η ευθύνη των καλλιτεχνών και των μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Η τέχνη πρέπει να είναι φωνή και να αγκαλιάζει τη σημερινή πραγματικότητα.
Η εορταστική εκπομπή της ΕΡΤ, λοιπόν, δεν ήταν απλά ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα, αλλά μια ευκαιρία να επαναστατήσει η τέχνη και να αναδείξει την πραγματικότητα γύρω μας. Η φωνή των καλλιτεχνών μπορεί να βρει δρόμους ακόμη και σε δύσκολες εποχές.
Αν και η ΕΡΤ δεν κατάφερε να ανταγωνιστεί το σόου στο Σύνταγμα, οι καλλιτέχνες εκείνης της βραδιάς απέδειξαν ότι η τέχνη παραμένει μια δύναμη που δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Η αποτυχία της ΕΡΤ να δημιουργήσει ένα αξέχαστο ρεβεγιόν είναι μια προειδοποίηση για το μέλλον. Οι τηλεθεατές ζητούν και περιμένουν περισσότερα από την κρατική τηλεόραση. Απαιτούν ανανέωση, πρωτοτυπία και, κυρίως, σύνδεση με την κοινωνία.
Η αναγνώριση της αξίας των καλλιτεχνών και της δουλειάς τους είναι κρίσιμη για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του κοινού. Η ΕΡΤ έχει την ευκαιρία να ανασυνταχθεί και να προσφέρει ένα πρόγραμμα αντάξιο των προσδοκιών των τηλεθεατών.
Η δημοκρατική διαδικασία της τέχνης είναι ουσιαστική για την κοινωνία μας. Οι καλλιτέχνες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εκφράζονται ελεύθερα και να συνδέονται με το κοινό τους, γιατί έτσι δημιουργείται η πραγματική τέχνη.
**ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΡΕΒΕΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΡΤ**
Η φετινή πρωτοχρονιάτικη εκδήλωση της ΕΡΤ δεν κατάφερε να αναδείξει τη λάμψη και τη φρεσκάδα που απαιτούσε μια τόσο σημαντική βραδιά. Αντίθετα, το αποτέλεσμα φάνηκε να θυμίζει περασμένες εποχές, περισσότερο σαν να είχε ξεπηδήσει από το αρχείο του σταθμού, παρά να προσφέρει κάτι καινούργιο και συναρπαστικό. Εξετάζοντας τα στοιχεία της εκπομπής, είναι σημαντικό να αναλύσουμε τις επιδόσεις, τους καλλιτέχνες, τις αντιδράσεις των φιλάθλων και των μέσων ενημέρωσης, καθώς και την προοπτική για το μέλλον.
**Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ**
Η παρουσίαση από τον Γιώργο Κουβαρά, αν και επαγγελματική, φάνηκε να πάσχει από μια αμηχανία που δεν του επέτρεψε να αναδείξει την προσωπικότητά του. Ο ρόλος του anchorman απαιτούσε έναν πιο μοντέρνο, δυναμικό προσανατολισμό, που θα μπορούσε να συνδυαστεί με την ενέργεια και τη γιορτινή ατμόσφαιρα της βραδιάς. Αντί για αυτό, η προσκόλληση σε ένα αυστηρό ενημερωτικό προφίλ τον έκανε να φαίνεται αποκομμένος από το πνεύμα της γιορτής.
Από την άλλη, η Γλυκερία, με την υπέροχη φωνή της, πρόσφερε ένα μοναδικό μουσικό θέαμα. Ωστόσο, η εκδήλωση συνολικά δεν κατάφερε να μεταδώσει την ενέργεια και τη ζωντάνια που απαιτούσε μια τέτοια βραδιά. Οι καλλιτέχνες παρόλο που ήταν ταλαντούχοι, δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν τη μαγεία που όλοι περιμέναμε.
**Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ**
Η απόφαση της ΕΡΤ να επιλέξει ένα πρόγραμμα που φάνηκε κοινότυπο και πρόχειρο είναι ανησυχητική. Η αίσθηση ότι το πρωτοχρονιάτικο σόου θα μπορούσε να έχει γυριστεί οποιαδήποτε χρονιά στη δεκαετία του ’90 είναι απογοητευτική. Η δημόσια τηλεόραση κάποτε διοργάνωνε τα ρεβεγιόν της με προγραμματισμό και επιμέλεια, φέρνοντας στο προσκήνιο τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής.
Με την πάροδο των χρόνων, η ΕΡΤ φάνηκε να έχει χάσει αυτήν την ικανότητα, και το εορταστικό πρόγραμμα του 2025 θύμιζε μια κακή αναπαραγωγή εκπομπών που είχαν ήδη αποτύχει στο παρελθόν. Όταν οι τηλεθεατές βλέπουν μια αναπαραγωγή των παλαιών εκπομπών του Σπύρου Παπαδόπουλου, καταλαβαίνουν ότι η ΕΡΤ έχει απολέσει την πρωτοτυπία της.
**Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΤΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ**
Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Η πιο σοβαρή αποτυχία της ΕΡΤ ήταν η απόφαση να μην καλύψει το σόου που είχε διοργανωθεί στην πλατεία Συντάγματος. Εκεί, μια ομάδα καλλιτεχνών προσέφερε μια σύγχρονη και εντυπωσιακή παράσταση, γεμάτη ενέργεια και δημιουργικότητα. Υπό την ευθύνη του Δήμου Αθηναίων, οι Νατάσα Μποφίλιου, Φοίβος Δεληβοριάς και άλλοι καλλιτέχνες έδωσαν μια ανατρεπτική πινελιά στη βραδιά, που δεν μπορεί να συγκριθεί με την απογοητευτική εκδήλωση της ΕΡΤ.
Η επιλογή της ΕΡΤ να συνδεθεί μόνο για την αντίστροφη μέτρηση και να αγνοήσει το υπόλοιπο πρόγραμμα του Συντάγματος αναδεικνύει μια βαθύτερη κρίση στην στρατηγική της. Κάποιοι μπορεί να υποστηρίξουν ότι η ΕΡΤ φοβήθηκε το περιεχόμενο της εκδήλωσης στο Σύνταγμα, αλλά αυτό δεν μπορεί να δικαιολογήσει την απουσία της από μια τόσο σημαντική πολιτιστική εκδήλωση.
**Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΘΕΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ**
Η αντίδραση των τηλεθεατών και των μέσων ενημέρωσης ήταν άμεση και έντονη. Πολλοί εξέφρασαν την απογοήτευσή τους για την ποιότητα του προγράμματος και τη σύγκριση με τα όσα συνέβαιναν στο Σύνταγμα. Η δημόσια τηλεόραση φαίνεται να έχει αποτύχει στη δημιουργία ενός προγράμματος που να ανταγωνίζεται τις προσδοκίες του κοινού.
Οι αντιδράσεις αυτές δείχνουν ότι οι θεατές ζητούν περισσότερα από την ΕΡΤ και περιμένουν μια ανανέωση στο περιεχόμενο και τη μορφή των εκδηλώσεών της. Η ανάγκη για καινοτομία και φρεσκάδα είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
**Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΤ**
ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Μετά από αυτή την απογοητευτική βραδιά, η ΕΡΤ θα πρέπει να επανεξετάσει τη στρατηγική της και να αναζητήσει τρόπους για να επαναφέρει τη λάμψη στις εκδηλώσεις της. Η ανάγκη για ανανέωση είναι επιτακτική, και οι υπεύθυνοι του σταθμού θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τις παρατηρήσεις του κοινού και των κριτικών.
Είναι καιρός να επενδύσουν σε καινοτόμες ιδέες και προγράμματα που θα προσελκύσουν ξανά το ενδιαφέρον των τηλεθεατών. Η ΕΡΤ έχει την ευθύνη να προσφέρει ποιοτικό περιεχόμενο που να ανταγωνίζεται άλλες επιλογές στην αγορά και να επαναφέρει την αξιοπιστία της.
**ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΚΕΨΗ**
Οι καλλιτέχνες πάντα έχουν τον τρόπο να εκφράσουν τις ανησυχίες και τις ελπίδες ενός λαού. Η Νατάσα Μποφίλιου, φορώντας την παλαιστινιακή κεφιγιά, έδειξε ότι η τέχνη μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την κοινωνική ευαισθησία. Ακόμα και αν η ΕΡΤ δεν κατάφερε να αναδείξει αυτή τη διάσταση, οι καλλιτέχνες συνέχισαν να στέλνουν σήματα αντίστασης και αλληλεγγύης.
Ας ελπίσουμε ότι η νέα χρονιά, το 2025, θα φέρει μια αλλαγή στην ΕΡΤ και θα αναδείξει τις πραγματικές δυνατότητες της ελληνικής τηλεόρασης. Η ΕΡΤ έχασε το πάρτι στο Σύνταγμα για να μας πει «Ευτυχισμένο το 1992» με ένα αμήχανο ρεβεγιόν, αλλά είναι καιρός να γυρίσει σελίδα και να προσφέρει κάτι που να αξίζει στους τηλεθεατές της.
Ας είναι η νέα χρονιά γεμάτη ελπίδα και δημιουργικότητα.
