Ο Τζέισον Άιζαξ επιβεβαίωσε σε μια νέα συνέντευξη με το Vulture ότι όλοι οι ηθοποιοί της τρίτης σεζόν του “The White Lotus” πληρώθηκαν 40.000 δολάρια ανά επεισόδιο, φέρνοντας την συνολική τους αμοιβή για τη σειρά κοντά στα 320.000 δολάρια ο καθένας. Ο Άιζαξ σημείωσε ότι αυτό το ποσό είναι πραγματικά «πολύ χαμηλή τιμή» για μια τόσο επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά.
«Δεν ήξερα ότι αυτό ήταν δημόσια γνώση. Είναι απολύτως αληθές», είπε ο Άιζαξ. «Γενικά, οι ηθοποιοί δεν μιλούν δημόσια για τις αμοιβές τους, γιατί είναι εντελώς δυσανάλογες με αυτό που κάνουμε — να βάζουμε μακιγιάζ και να κάνουμε αστείες φωνές — και απλά αναστατώνουν το κοινό. Αλλά σε σύγκριση με το τι πληρώνονται συνήθως οι ηθοποιοί για μεγάλες τηλεοπτικές σειρές, αυτό είναι πολύ χαμηλή τιμή. Αλλά το γεγονός είναι ότι θα πληρώναμε για να συμμετάσχουμε. Πιθανώς θα δίναμε και ένα μέλος του σώματός μας.»
Η ισότητα στην αμοιβή των ηθοποιών του “The White Lotus” σήμαινε ότι επιφανείς ηθοποιοί όπως ο Άιζαξ και η Πάρκερ Πόζι πληρώθηκαν το ίδιο ποσό με σχετικά νέους στην βιομηχανία, όπως η Σάρα Καθριν Χουκ και ο Σαμ Νίβολα. Ο Άιζαξ δεν μπορούσε να κρύψει την έκπληξή του όταν ρωτήθηκε αν θεωρεί ότι αυτό είναι δίκαιο ή όχι.
«Με απασχολεί ότι δεν πληρώθηκα περισσότερα από άλλους; Ποτέ δεν δουλεύω για τα χρήματα», είπε ο Άιζαξ. «Έχω τα πάω καλά. Οι άνθρωποι θα νομίζουν ότι έχω τεράστιες αποθήκες χρημάτων, αλλά δυστυχώς, αυτό που έκανα μάλλον ανώριμα είναι ότι αύξησα τα έξοδά μου για να ταιριάξω με τα εισοδήματά μου και σχεδόν ξόδεψα τα πάντα που κέρδισα όλα αυτά τα χρόνια.»
Ο Άιζαξ χρησιμοποίησε επίσης το σετ του “The White Lotus” για να μεταδώσει σοφία στους νεότερους συνεργάτες του, κυρίως για το πώς δεν πρέπει να «υπερ-επενδύουν» στο τελικό προϊόν, καθώς αυτό είναι εντελώς εκτός του ελέγχου τους. Αυτό είναι κάτι που ανησυχεί περισσότερο τον δημιουργό Μάικ Γουάιτ παρά τους ηθοποιούς του. Ο Άιζαξ έμαθε αυτό το μάθημα με σκληρό τρόπο μετά την εμφάνισή του ως πειρατής Καπτάν Χουκ στην αποτυχημένη ταινία του 2003 «Πίτερ Παν».
«Ήταν μια μεγάλη ακριβή παραγωγή με πολλούς στούντιο. Γυρίσαμε για 14 μήνες. … Η ταινία απέτυχε», είπε ο Άιζαξ. «Νομίζω ότι είναι ένα αριστούργημα, αλλά οι άνθρωποι κοίταξαν την αφίσα και είπαν, ‘Ω, τι διάολο. Έχω δει τον ‘Hook’ με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς και έχω δει την κινούμενη ταινία. Γιατί να δω άλλη μια;’ Ήταν μια καταστροφή επαγγελματικά για μένα, μια τεράστια πτώση από τη χάρη. Δεν μπορούσα να πάρω ούτε ρόλο περαστικού. Και άλλαξα ατζέντη και σχεδόν άλλαξα επάγγελμα, ειλικρινά, γιατί δεν πίστευα ότι θα δούλευα ξανά. Η χειρότερη στιγμή μου ήταν μετά το ‘Πίτερ Παν’. Ήμουν πραγματικά σε απόγνωση, αλλά όχι όσο θα ήμουν αν πίστευα οποιαδήποτε από τις βλακείες που ψιθυρίζονταν στο αυτί μου. Δεν υπερ-επένδυσα στα αποτελέσματα της ταινίας, κάτι που προσπαθούσα να συμβουλεύσω τους νεαρούς ηθοποιούς στο ‘The White Lotus’ να μην κάνουν.»
**Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΑΜΟΙΒΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ**
Η απόφαση να δοθούν ίδιες αμοιβές σε όλους τους ηθοποιούς του “The White Lotus” έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις σχετικά με την ισότητα στον κόσμο του θεάματος. Η επιλογή αυτή ενισχύει την ιδέα ότι η αξία ενός ηθοποιού δεν πρέπει να εξαρτάται από την εμπειρία ή την αναγνωρισιμότητά του. Ο Άιζαξ και οι συνάδελφοί του υπογραμμίζουν ότι η εργασία τους είναι συλλογική και ότι η επιτυχία μιας σειράς εξαρτάται από την ομαδική δουλειά.
Μια τέτοια προσέγγιση ενδέχεται να επηρεάσει την καριέρα των νέων ηθοποιών, καθώς θα τους δοθεί η ευκαιρία να αναγνωριστούν και να εκτιμηθούν εξίσου. Αντί να προσπαθούν να αποδείξουν την αξία τους μέσω της αμοιβής, μπορούν να εστιάσουν στη βελτίωση των καλλιτεχνικών τους ικανοτήτων.
**Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ «ΠΙΤΕΡ ΠΑΝ» ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ**
Η αποτυχία του “Πίτερ Παν” υπήρξε ένα καθοριστικό σημείο στην καριέρα του Άιζαξ. Χαρακτηριστικά, περιγράφει το πώς η παραγωγή του ήταν γεμάτη υποσχέσεις, αλλά η τελική αντίκτυπος ήταν απογοητευτική. Αυτή η εμπειρία τον δίδαξε να μην επενδύει υπερβολικά στα αποτελέσματα, καθώς η επιτυχία μιας ταινίας ή σειράς δεν εξαρτάται πάντα από την ποιότητα της δουλειάς.
«Η εμπειρία αυτή με έκανε πιο ανθεκτικό», είπε ο Άιζαξ, «και με βοήθησε να κατανοήσω ότι η καριέρα μας είναι γεμάτη από αναταράξεις, και ότι πρέπει να παραμένουμε προσηλωμένοι στη δουλειά μας και όχι στα αποτελέσματα». Η σοφία του αυτή είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τους νεότερους ηθοποιούς, που συχνά βρίσκονται σε κατάσταση άγχους για το πώς θα γίνουν αποδεκτοί από το κοινό.
**Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΣΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ**
Η βιομηχανία του θεάματος συχνά χαρακτηρίζεται από ανταγωνισμό και υψηλές προσδοκίες. Ωστόσο, η στάση του Άιζαξ απέναντι στην αμοιβή και την επιτυχία δείχνει ότι είναι δυνατόν να εργαστεί κανείς με πάθος και αφοσίωση, χωρίς να ανησυχεί για το χρηματικό αντίκτυπο. Αυτό, μπορεί να είναι μια αναζωογονητική προοπτική για τους νεότερους καλλιτέχνες που προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο πιέσεις.
Ο Άιζαξ, με την εμπειρία του, παρέχει στους νέους ηθοποιούς μια προοπτική που τους ενθαρρύνει να εστιάζουν στη δημιουργική διαδικασία και όχι στην εμπορική επιτυχία. Αν και η αμοιβή είναι φυσικά σημαντική, η καλλιτεχνική τους ανάπτυξη και η ικανοποίηση από τη δουλειά τους θα τους φέρει τελικά μεγαλύτερη ικανοποίηση.
**Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ**
Ο Άιζαξ και η ομάδα του “The White Lotus” δείχνουν ότι η συνεργασία είναι το κλειδί για την επιτυχία. Η ισότητα στην αμοιβή ενισχύει την αίσθηση της κοινότητας και της αλληλεγγύης ανάμεσα στους ηθοποιούς. Κάθε μέλος της ομάδας συνεισφέρει με τον δικό του τρόπο και η συλλογική προσπάθεια είναι που τελικά διαμορφώνει την τελική εικόνα της σειράς.
Αυτή η προσέγγιση μπορεί επίσης να ενθαρρύνει τους παραγωγούς να αναθεωρήσουν το πώς βλέπουν τους ηθοποιούς και να αναγνωρίσουν την αξία τους πέρα από το βιογραφικό τους. Ο Άιζαξ αναγνωρίζει την αναγκαιότητα να υποστηριχθούν οι νεότεροι ηθοποιοί και να τους δοθεί η ευκαιρία να αποδείξουν την αξία τους με βάση την ικανότητά τους και όχι μόνο την εμπορική τους επιτυχία.
**Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ**
Ο Άιζαξ, με την εμπειρία του και την επιτυχία του στο “The White Lotus”, επαναστατεί στη συνηθισμένη αντίληψη ότι η επιτυχία μετριέται μόνο με βάση την αμοιβή. Η αφοσίωσή του στη δουλειά του και η επιθυμία του να μοιραστεί τη σοφία του με τους νέους ηθοποιούς δείχνει ότι υπάρχει περισσότερη αξία στην δημιουργική διαδικασία από την απλή εμπορική επιτυχία.
Με την τρίτη σεζόν του “The White Lotus” να είναι διαθέσιμη στο Max, οι θεατές μπορούν να απολαύσουν την καλλιτεχνική αυτή προσέγγιση και να δουν πώς η ισότητα στην αμοιβή μπορεί να αναδείξει τη δύναμη της συνεργασίας και της δημιουργικότητας.
Ο Jason Isaacs επιβεβαίωσε σε νέα του συνέντευξη με το Vulture ότι όλα τα μέλη του καστ της τρίτης σεζόν του «The White Lotus» αμείβονται με 40.000 δολάρια ανά επεισόδιο, που σημαίνει ότι το συνολικό τους ποσό για τη σειρά φτάνει περίπου τα 320.000 δολάρια καθένας. Ο Isaacs σημείωσε ότι αυτό το ποσό είναι στην πραγματικότητα «πολύ χαμηλό» για μια τόσο επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά.
«Δεν ήξερα ότι αυτό ήταν δημόσια γνώση. Είναι απολύτως αληθές,» είπε ο Isaacs. «Γενικά, οι ηθοποιοί δεν μιλούν δημόσια για τις αμοιβές τους, επειδή είναι απελπιστικά δυσανάλογες με αυτά που κάνουμε — να βάζουμε μακιγιάζ και να μιλάμε με αστείους τόνους — και απλά ενοχλεί το κοινό. Αλλά σε σύγκριση με αυτά που πληρώνονται συνήθως οι άνθρωποι για μεγάλες τηλεοπτικές σειρές, αυτό είναι πολύ χαμηλή τιμή. Αλλά το γεγονός είναι ότι θα πληρώναμε για να συμμετάσχουμε. Πιθανότατα θα δίναμε και κάποιο μέρος του σώματός μας.»
Η ίση αμοιβή των ηθοποιών του «The White Lotus» σήμαινε ότι οι έμπειροι ηθοποιοί όπως ο Isaacs και η Parker Posey πληρώνονταν το ίδιο με σχετικά νέους στην βιομηχανία, όπως η Sarah Catherine Hook και ο Sam Nivola. Ο Isaacs αναρωτήθηκε ευγενικά αν αυτό είναι δίκαιο ή όχι, όταν ρωτήθηκε για το θέμα.
«Με ενοχλεί που δεν πληρώθηκα περισσότερα από άλλους; Ποτέ δεν δουλεύω για τα χρήματα,» είπε ο Isaacs. «Έχω κάνει αρκετά καλά. Οι άνθρωποι θα νομίζουν ότι έχω τεράστιες αποθήκες χρημάτων, αλλά δυστυχώς, αυτό που έχω κάνει μάλλον ανώριμα είναι να επεκτείνω τα έξοδά μου ώστε να ταιριάζουν με τα εισοδήματά μου και σχεδόν να έχω ξοδέψει τα πάντα που έχω κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια.»
Ο Isaacs χρησιμοποίησε επίσης το σετ του «The White Lotus» για να μεταφέρει σοφία στους νεότερους συναδέλφους του, κυρίως για το πώς δεν πρέπει να «υπερ-επενδύουν» στο τελικό προϊόν, καθώς αυτό είναι εντελώς εκτός του ελέγχου τους. Αυτό είναι κάτι που αφορά τον δημιουργό Mike White περισσότερο από τους ηθοποιούς του. Ο Isaacs έμαθε αυτή τη διδασκαλία με σκληρό τρόπο, αφού υποδύθηκε τον Captain Hook στην αποτυχημένη ταινία «Peter Pan» το 2003.
«Ήταν μια μεγάλη ακριβή παραγωγή με πολλές εταιρείες. Γυρίσαμε για 14 μήνες. … Η ταινία απέτυχε,» είπε ο Isaacs. «Πιστεύω ότι είναι ένα αριστούργημα, αλλά οι άνθρωποι κοίταξαν την αφίσα και είπαν, ‘Α, δεν θέλω να το δω. Έχω δει το ‘Hook’ με τον Robin Williams και έχω δει την κινούμενη ταινία. Γιατί να δω άλλη μία;’ Ήταν μια καταστροφή επαγγελματικά για μένα, μια τεράστια πτώση από την χάρη. Δεν μπορούσα να αποκτήσω ούτε έναν ρόλο. Έχω αλλάξει πράκτορα και σχεδόν άλλαξα δουλειά, ειλικρινά, γιατί δεν πίστευα ότι θα δουλέψω ξανά. Το χαμηλότερο σημείο που έχω φτάσει ήταν μετά το ‘Peter Pan.’ Ήμουν πραγματικά σε απελπισία, αλλά όχι όσο θα ήμουν αν πίστευα οποιαδήποτε από τις ανοησίες που ψιθυρίζονταν στα αυτιά μου. Δεν υπερ-επένδυσα στα αποτελέσματα, το οποίο είναι κάτι που προσπαθούσα να συμβουλέψω τους νέους ηθοποιούς του ‘The White Lotus’ να μην κάνουν.»
Η τρίτη σεζόν του «The White Lotus» είναι διαθέσιμη για ροή στο Max. Ακολουθήστε την ιστοσελίδα του Vulture για περισσότερα από τη νέα συνέντευξη του Isaacs.
