Μαρίζα Κωχ: Από τη Eurovision στην Ελένη του Σεφέρη – Μια Φωνή που Αγαπά την Κύπρο
Η Μαρίζα Κωχ είναι μια από τις πιο εμβληματικές φωνές της ελληνικής μουσικής σκηνής, με μια πορεία γεμάτη συναισθήματα και μνήμες που συνδέονται άμεσα με την Κύπρο. Πέρασαν ήδη δύο χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, όταν η Μαρίζα εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Eurovision με το συγκινητικό «Παναγιά Μου, Παναγιά Μου». Αυτή η συμμετοχή δεν ήταν απλώς μια καλλιτεχνική εκδήλωση, αλλά μια βαθιά πολιτική δήλωση.
Ένας Σταθερός Δεσμός με την Κύπρο
Η Μαρίζα, μιλώντας για την Κύπρο, έχει πει ότι η σύνδεσή της με το νησί είναι κάτι που δεν πρόκειται να αλλάξει, ούτε με το πέρασμα του χρόνου. «Έχω μια σταθερή σχέση με την Κύπρο που διαρκεί από το 1964», μας λέει, θυμόμενη την πρώτη της επίσκεψη.
Μας συνάντησε στην όμορφη Καρδαμύλη της Μάνης, όπου περνά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου της. Λίγες μέρες μετά την παράσταση για παιδιά που είχε ανεβάσει, μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις της για τη νέα της δουλειά, τη μελοποίηση της «Ελένης» του Σεφέρη.
Η Σημασία της Βράβευσης
Στην συνέντευξή της, αναφέρεται με συγκίνηση στη βράβευσή της, λέγοντας: «Ήταν ένα ξάφνιασμα, δεν το περίμενα. Μου έκανε εντύπωση η σύμπτωση ότι ηχογράφησα τη νέα μου δουλειά μέσα στον ίδιο μήνα». Η αγάπη της για την Κύπρο διαπνέει κάθε της λέξη, καθώς θυμάται τις όμορφες στιγμές που πέρασε στο νησί.
Αναμνήσεις από την Κύπρο
Η Μαρίζα θυμάται με νοσταλγία την πρώτη της εκδρομή στην Κύπρο, όπου επισκέφτηκε την Κυρήνεια και τις Πλάτρες. «Εκείνο το ταξίδι ήταν μαγικό και με σημάδεψε», λέει και μας μιλάει για την ιστορία του Μοναστηριού των Γάτων, που συνδέεται με την Αγία Ελένη.
Η Δικτατορία και οι Καλλιτεχνικές Συναντήσεις
Η περίοδος της δικτατορίας τη βρήκε να τραγουδάει στη μπουάτ «Τζάκι», όπου γνώρισε σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως τον Μίκη Θεοδωράκη. «Εκείνη την περίοδο ηχογραφούσαν το «Άσμα Ασμάτων» και ήταν μια πολύ δημιουργική περίοδος», μας εξηγεί.
Η Eurovision και οι Προκλήσεις
Η συμμετοχή της στη Eurovision το 1976 ήταν καθαρά πολιτική και συμβολική. «Ήταν ένα καλλιτεχνικό μνημόσυνο για τα γεγονότα και τα θύματα», λέει. Η παρουσία της στη σκηνή, ντυμένη στα μαύρα, είχε προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις από τους Τούρκους, οι οποίοι αποχώρησαν από τον διαγωνισμό.
Ο Κίνδυνος και η Ψυχική Δύναμη
Λίγο πριν βγει στη σκηνή, δέχθηκε προειδοποιήσεις για τον κίνδυνο που διέτρεχε. «Δεν φοβήθηκα, ήξερα ότι έπρεπε να τραγουδήσω», αναφέρει, δείχνοντας τη δύναμη του πνεύματός της.
Η Σημασία της Τέχνης
Η τέχνη της Μαρίζας δεν περιορίζεται μόνο στη μουσική. Έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής της στην παιδική ψυχαγωγία, επιδιώκοντας να μη χαθεί η επαφή των παιδιών με τη μουσική και τον πολιτισμό. «Η δουλειά μου στο Κέντρο Βιωματικής Μουσικής είναι μια πηγή χαράς», προσθέτει.
Η Μελοποίηση του Σεφέρη
Μιλώντας για τη νέα της δουλειά, η Μαρίζα αναφέρει ότι η επιθυμία της να μελοποιήσει ποιήματα του Σεφέρη υπήρχε πάντα. «Μετά την πανδημία, ήρθε η στιγμή να εκφραστώ μέσα από τη μουσική», μας λέει, προσθέτοντας ότι η μελοποίηση των ποιημάτων είναι για αυτήν ένας τελευταίος σταθμός.
Συμπέρασμα: Μια Πορεία Γεμάτη Συναισθήματα
Η Μαρίζα Κωχ είναι μια καλλιτέχνης που έχει αφήσει το στίγμα της στον ελληνικό πολιτισμό. Με τη φωνή και τη μουσική της, προάγει την ελληνική παράδοση και την πολιτιστική κληρονομιά της Κύπρου. Η ιστορία της είναι γεμάτη αναμνήσεις, προκλήσεις και αγάπη για τη μουσική και την τέχνη. «Η Κύπρος έχει μια σταθερή θέση στη ζωή μου και στο έργο μου», καταλήγει, αφήνοντάς μας με την αίσθηση ότι η τέχνη μπορεί να ενώνει και να θεραπεύει.
