ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ
Η καθημερινότητα των γυναικών έχει γίνει μια σειρά από προκλήσεις, όπου η ασφάλεια και η ελευθερία τους αμφισβητούνται. Το τελευταίο περιστατικό στο Άλσος Περιστερίου, όπου μια γυναίκα κυνηγήθηκε από έναν άντρα, αναδεικνύει την ανησυχητική πραγματικότητα που βιώνουν πολλές γυναίκες. Το γεγονός ότι 70.000 άντρες στο διαδίκτυο αντάλλασσαν «συμβουλές» για την κακοποίηση γυναικών είναι σοκαριστικό και αποκαλύπτει την σοβαρότητα του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η γυναίκα που έγινε θύμα στο Άλσος Περιστερίου περιγράφει την τρομακτική εμπειρία της, όπου τρέχει πανικόβλητη, ενώ ο άντρας την ακολουθεί. Η μαρτυρία της στα social media είναι συγκλονιστική: «Όσες κοπέλες μένετε γύρω από το Άλσος Περιστερίου, προσέχετε. Εγώ πρόλαβα να μπω σπίτι από τύχη».
Η περιγραφή της είναι ζωντανή και ανατριχιαστική. «Με κυνήγησε από την εκκλησία του Εσταυρωμένου. Δυστυχώς, δεν τον πρόλαβαν, είχε ήδη φύγει. Είναι γύρω στα 30, με μούσι, μελαχρινός». Συγκλονίζει η συνειδητοποίηση ότι τέτοια περιστατικά δεν είναι μεμονωμένα, αλλά μια κατάφωρη πραγματικότητα που επαναλαμβάνεται.
Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής, ο δράστης δεν είναι άγνωστος. Έχει ξανακάνει επιθέσεις σε άλλες γυναίκες, γεγονός που εντείνει την ανησυχία στην τοπική κοινότητα. Το ερώτημα είναι, πώς μπορεί να σταματήσει αυτή η αυξανόμενη βία; Είναι προφανές ότι η κοινωνία μας χρειάζεται μια ριζική αλλαγή στην αντίληψη και την εκπαίδευση γύρω από τα θέματα αυτά.
Αυτή η κατάσταση μας οδηγεί να αναρωτηθούμε: είναι ο εκφοβισμός κατά των γυναικών μέρος της καθημερινότητάς μας;
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
Περιστατικά όπως αυτό στο Άλσος Περιστερίου δεν μας εκπλήσσουν πια. Η γυναικεία κακοποίηση έχει γίνει τόσο συχνό φαινόμενο που πλησιάζουμε στο σημείο να το θεωρούμε φυσιολογικό. Οι γυναίκες δεν νιώθουν ασφαλείς και δεν έχουν πού να στραφούν για βοήθεια.
Πόσες γυναίκες έχουν το θάρρος να κυκλοφορούν με τα κλειδιά ανάμεσα στα χέρια τους, ελπίζοντας ότι δεν θα συμβεί τίποτα κακό; Κάθε γυναίκα θέλει να νιώθει ασφαλής και ελεύθερη, όχι να φοβάται ότι μπορεί να προκαλέσει με την εμφάνισή της.
«Όχι, τα χυδαία σχόλια δεν είναι κομπλιμέντα», λέει μια γυναίκα, απογοητευμένη από την κοινωνία που συνεχίζει να υποστηρίζει τέτοιες συμπεριφορές. «Δεν θέλουμε να βλέπουμε αδιάκριτα βλέμματα ή να νιώθουμε ότι η έξοδος από το σπίτι μας μετά από μια ώρα είναι επικίνδυνη». Αναρωτιέται, πόσες ακόμα γυναίκες πρέπει να χάσουμε για να αλλάξει αυτή η κατάσταση;
Η καθημερινή ζωή έχει γίνει μια αναμέτρηση με τον φόβο και την αβεβαιότητα. Η απουσία υποστήριξης και η αδιαφορία της κοινωνίας εντείνουν την αίσθηση της απομόνωσης και της ανασφάλειας.
ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ
Μέσα στο 2024, τα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. για τα καταγεγραμμένα περιστατικά κακοποίησης παρουσίασαν ραγδαία αύξηση. Οι γυναίκες έχουν αρχίσει να αποκτούν το θάρρος να καταγγέλλουν τις επιθέσεις που δέχονται. Υπάρχουν περισσότερα από 18.000 καταγεγραμμένα περιστατικά και πάνω από 10.100 συλλήψεις, με τα τρία στα τέσσερα θύματα να είναι γυναίκες.
Ενδεικτικά, η πρώτη επίσημη μελέτη του FES σε συνεργασία με τη ΓΣΕΕ δείχνει ότι το 31,4% των συμμετεχόντων αναφέρει ότι έχει υπάρξει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας, με την πλειονότητα των θυμάτων να είναι γυναίκες (75,3%).
Αυτά τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι το πρόβλημα είναι εκτενές και απαιτεί άμεση παρέμβαση. Η έλλειψη εμπιστοσύνης στις αρχές είναι επίσης ανησυχητική, καθώς το 27,2% των θυμάτων δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται τις αρχές και το 51,1% πιστεύει ότι δεν θα γίνει τίποτα αν καταγγείλει την κακοποίηση.
Η ανησυχία μεγαλώνει, καθώς το φαινόμενο αυτό συνεχώς επαναλαμβάνεται. Η κοινωνία πρέπει να αναγνωρίσει την σοβαρότητα της κατάστασης και να δράσει άμεσα.
Η ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 2025
Η νέα χρονιά ξεκινά με μια ακόμα δολοφονία, αυτή της Ευγενίας, η οποία έφυγε από τη ζωή μετά από έναν μακρύ αγώνα. Η γυναίκα αυτή δεν είναι μόνο ένα ακόμα θύμα, αλλά είναι η απόδειξη της κακοποιητικής συμπεριφοράς που μπορεί να συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια. Η οικογένειά της καταγγέλλει ότι υπήρξε κακοποίηση από τον σύντροφό της για μήνες, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι η βία μπορεί να είναι συστηματική και να παραμένει αθέατη μέχρι το μοιραίο.
Η Ευγενία, όπως πολλοί άλλοι, υπήρξε θύμα ενός κύκλου βίας που κατάφερε να την οδηγήσει στην απώλεια. Η ιστορία της είναι μια ακόμα υπενθύμιση ότι οι γυναίκες συχνά ζουν σε ένα συνεχές κλίμα φόβου και κακοποίησης.
Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ
Όταν παρακολουθούμε τέτοια περιστατικά, είναι φυσικό να γεμίζουμε με φόβο και θυμό. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι άντρες που ενεργούν με αυτόν τον τρόπο έχουν μεγαλώσει μέσα σε μια πατριαρχική κοινωνία που τους διδάσκει ότι η εξουσία τους προέρχεται από τη βία και την κακοποίηση.
Η πραγματική πρόκληση είναι να σπάσουμε αυτόν τον κύκλο. Δεν έχουμε σκοπό να καθαρίσουμε το όνομα των αντρών, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε ότι η βία και ο εκφοβισμός είναι προϊόντα μιας πατριαρχικής κοινωνίας που πρέπει να ανατραπεί.
Είναι σημαντικό να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας, ανεξαρτήτου φύλου, να σέβονται και να αγαπούν, και να απορρίπτουν τη βία ως μέσο επίλυσης διαφορών. Η κοινωνία πρέπει να σταματήσει να μεγαλώνει νταήδες αγόρια και φοβισμένα κορίτσια.
Η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από την οικογένεια. Η αξία της αγάπης και της τρυφερότητας πρέπει να διδάσκεται, και η κοινωνία να αναγνωρίσει ότι η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται στην επιβολή αλλά στην κατανόηση και τον σεβασμό.
Είναι καιρός να γίνουν αλλαγές, ώστε να μην χρειάζεται καμία γυναίκα να περπατά με τα κλειδιά ανάμεσα στα χέρια της, φοβούμενη για την ασφάλειά της. Η κοινωνία μας έχει την υποχρέωση να προστατεύει και να υποστηρίζει τις γυναίκες, ώστε να μπορούν να ζήσουν ελεύθερες και ασφαλείς.
Η συζήτηση γύρω από την κακοποίηση και τον εκφοβισμό των γυναικών εντείνεται καθημερινά. Η υπόθεση στο Περιστέρι δεν είναι απλώς ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά ένα σύμπτωμα μιας πιο βαθιάς κοινωνικής παθογένειας. Όσοι παρακολουθούν την επικαιρότητα, θα έχουν παρατηρήσει την αυξανόμενη ανησυχία και τα σχόλια στα social media. Πολλοί από αυτούς, ίσως, αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις, ενώ άλλοι εκφράζουν την οργή τους για την έλλειψη ασφάλειας που αισθάνονται οι γυναίκες.
Η ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Η κακοποίηση των γυναικών δεν είναι απλώς ένα στατιστικό νούμερο. Είναι μια πραγματικότητα που πλήττει την καθημερινότητα χιλιάδων γυναικών. Η αναφορά για 70.000 άντρες που μοιράζονται «συμβουλές» για την κακοποίηση γυναικών είναι σοκαριστική. Πώς μπορεί η κοινωνία να αποδεχτεί ότι υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο; Η απουσία δράσης από τις αρχές και η υποβάθμιση του θέματος από τα ΜΜΕ εντείνουν την αίσθηση της ανομίας.
Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Οι αντιδράσεις που προκύπτουν από τα περιστατικά κακοποίησης είναι έντονες. Πολλοί άνθρωποι, κυρίως γυναίκες, επισημαίνουν την ανάγκη για μεγαλύτερη προστασία και υποστήριξη. Η μαρτυρία της κοπέλας που κυνηγήθηκε στο Άλσος Περιστερίου είναι χαρακτηριστική. «Προσέχετε τους εαυτούς σας», προειδοποιεί. Αυτές οι λέξεις πρέπει να γίνουν η φωνή όλων των γυναικών που βιώνουν φόβο στην καθημερινότητά τους.
ΠΩΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΗ ΒΙΑ
Η καθημερινή ζωή για πολλές γυναίκες περιλαμβάνει μέτρα προστασίας. Όπως αναφέρθηκε, καμία γυναίκα δεν θέλει να κυκλοφορεί με τα κλειδιά ανάμεσα στα χέρια. Η αίσθηση της ανασφάλειας δημιουργεί ένα κλίμα φόβου. Οι γυναίκες πρέπει να είναι σε επιφυλακή, να αλλάζουν διαδρομές και να αποφεύγουν να κυκλοφορούν μόνες τους το βράδυ. Αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ
Η αστυνομία και οι αρμόδιες αρχές φαίνεται να έχουν αποτύχει να προστατεύσουν τις γυναίκες. Η αύξηση των περιστατικών, όπως δείχνουν τα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., είναι ανησυχητική. Ο αριθμός των καταγγελιών αυξάνεται, αλλά οι γυναίκες συχνά διστάζουν να μιλήσουν. Οι λόγοι είναι πολλοί: η έλλειψη εμπιστοσύνης στην αστυνομία και ο φόβος ότι δεν θα ληφθούν μέτρα.
Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ
Η εκπαίδευση είναι κρίσιμη. Πρέπει να διδαχθούν οι νέες γενιές ότι ο σεβασμός και η ισότητα είναι θεμελιώδεις αρχές. Ο διάλογος για την ανδρική και γυναικεία ταυτότητα πρέπει να αρχίσει από το σπίτι και το σχολείο. Η καταπολέμηση της πατριαρχίας είναι καθήκον όλων μας.
ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΟΥ 2024
Η αύξηση των καταγεγραμμένων περιστατικών κακοποίησης το 2024 δείχνει ότι οι γυναίκες αρχίζουν να μιλούν. Αυτό είναι ένα θετικό βήμα, αλλά χρειάζονται περισσότερα από λόγια. Οι δράσεις και οι πολιτικές πρέπει να αλλάξουν, ώστε να παρέχεται πραγματική προστασία.
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
Η αλλαγή είναι εφικτή, αλλά απαιτεί τη συνεργασία όλων. Οι άντρες πρέπει να γίνουν σύμμαχοι στην προσπάθεια αυτή. Ο διάλογος για το πώς μεγαλώνουμε τα αγόρια και τα κορίτσια είναι κρίσιμος. Πρέπει να μάθουμε ότι η δύναμη δεν είναι συνώνυμο της βίας.
Η ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ 2025
Η νέα χρονιά ξεκίνησε με μια ακόμη γυναικοκτονία. Η περίπτωση της Ευγενίας είναι ένα τραγικό παράδειγμα της βίας που υφίστανται οι γυναίκες. Η οικογένεια της υποστηρίζει ότι η Ευγενία υπήρξε θύμα κακοποίησης για μήνες. Η κοινωνία μας δεν μπορεί να κλείνει τα μάτια σε τέτοια περιστατικά.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΓΙΔΑ
Η παγίδα είναι η γενικευμένη αντίληψη ότι όλοι οι άντρες είναι το ίδιο. Αυτό είναι λάθος. Υπάρχουν πολλοί άντρες που αντιτίθενται στη βία και υποστηρίζουν τις γυναίκες. Πρέπει να απομονώσουμε και να καταδικάσουμε τους βιαστές και τους κακοποιητές, χωρίς να κρίνουμε το σύνολο.
ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ
Είναι καιρός να ακουστεί η φωνή των γυναικών. Η κοινωνία πρέπει να αλλάξει. Κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να περπατάει με ασφάλεια, χωρίς φόβο. Η αλληλεγγύη και η συνεργασία είναι το κλειδί. Ας προχωρήσουμε όλοι μαζί προς μια πιο δίκαιη κοινωνία.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η κατάσταση είναι κρίσιμη και απαιτεί άμεσες ενέργειες. Εκείνες οι γυναίκες που βιώνουν καθημερινά τον τρόμο δεν είναι μόνες τους. Είναι καιρός να σπάσουμε τη σιωπή και να καταδικάσουμε τη βία. Ας ενωθούμε όλοι για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους. Η αλλαγή ξεκινά από εμάς.
